CaniLibre
Praktijk voor Kynologische Gedragsbegeleiding
ACHTERGROND
In 2007 ging CaniLibre officieel van start als Praktijk voor Kynologische Gedragsbegeleiding. Natuurlijk kwam dit niet zomaar uit de lucht vallen, er ging een periode van gedegen overleg en studie aan vooraf.
Na vele jaren privé met honden en paarden bezig te zijn geweest, werden de activiteiten steeds verder uitgebouwd in de richting van het fokken van en trainen met jachthonden. Al heel snel bleek dat het verantwoord fokken van wat voor hond dan ook, méér met zich meebrengt dan een fokker zich in eerste instantie kan bedenken. Het zijn immers niet uitsluitend honden waarmee men te maken krijgt, maar juist ook heel veel met mensen, de potentiële nieuwe bazen, die allemaal graag een bepaalde hond willen hebben en die – in het gunstigste geval – zijn vervuld van goede voornemens van die ene hond, hun hond, de beste en leukste hond van de wereld te maken.
En dat laatste is nu weer niet zo eenvoudig. Het doel van de pup is vrijwel altijd totaal verschillend van het doel dat de baas voor ogen staat en hoe krijgt die baas met zijn of haar bijbehorende familie die pup nu in het gareel? Voor de één verloopt de opvoeding moeiteloos, voor de ander wordt het een moeizame weg, geplaveid met problemen, vragen en onduidelijkheden.
Juist vanuit die situatie waarin je je als baas geconfronteerd ziet met problemen en vragen rond gedrag en opvoeding van z’n hond, ben ik begonnen met het verzamelen van zoveel mogelijk kennis en informatie van en over honden. Eerst door het lezen van tientallen boeken, oude en moderne, het bestuderen van de auteurs met hun diversiteit in aanpak en meningen.
En natuurlijk door het bestuderen en observeren van honden. Onze eigen roedel is daarbij een onuitputtelijke bron van studiemateriaal, maar ook op shows, wedstrijden, op straat en tijdens vakanties: altijd kijken naar honden en hun gedrag.
Uiteindelijk hebben de resultaten van zelfstudie en diverse cursussen geresulteerd in diploma’s. Eerst het Vakbekwaamheidsbewijs Asiel- en Pensionhouder, daarna Kynologische Kennis I (KKI), Instructeur I, II en III (Gaus Academie), instructeur KNJV en de opleiding tot Kynologisch Gedragstherapeut (Gaus Academie). Daarmee is het leerproces nog lang niet ten einde. Workshops, lezingen een aanvullende cursussen zullen blijven volgen om de opgedane kennis op peil te houden en op de hoogte te
blijven van de modernste inzichten.
FILOSOFIE ACHTER CANILIBRE
Hebben alle opgedane ervaringen mijn visie op honden veranderd? Daar kan ik volmondig “ja” op zeggen. Zag ik de hond vroeger als een huisdier waar je veel plezier van kon beleven, het bleef toch bovenal een huisgenoot die zich maar aan baas en gezin aan moesten passen. Nu ben ik van mening dat een hond een volledig geaccepteerde huisgenoot moet zijn binnen zijn leefomgeving. Een onderdeel van onze menselijke samenleving waarmee wij als “baas”, maar meer nog als “leider”, rekening moeten houden, die we liefde, aandacht en verzorging verschuldigd zijn. Dieren waarvoor wij de verantwoording dragen.
Om die taak naar behoren te kunnen vervullen is inzicht nodig in de behoeften van de hond. Vanuit die visie, die filosofie, is CaniLibre opgericht. Om juist dát evenwicht tussen baas en hond te zoeken en te vinden, dat het leven voor alle partijen extra waardevol maakt. We willen in feite een hond (canis) zien, die uiteindelijk uit eigen vrije (libre) wil kiest voor het samenzijn en samenwerken met z’n baas. Het al eeuwenlang bestaande evenwicht tussen mens en dier willen we verfijnen tot het evenwicht tussen baas en hond.
HONDS GEDRAG
Is al het gedrag dat je hond laat zien dan ook meteen maar goed? Nee, natuurlijk niet. Het is echter wel belangrijk dat je te realiseren dat de hond nooit een gedragsprobleem heeft. Een hond doet wat er in z’n hoofd opkomt en grijpt vrijwel automatisch de geboden kansen. Gezien de evolutionaire geschiedenis van de soort een volkomen logisch gegeven!
Veel van door de hond als normaal beschouwde gedragingen zijn voor de mens minder gewenst, zeker in bepaalde situaties. Een blaffende herdershond op een flat wordt minder gewaardeerd dan diezelfde hond op een afgelegen boerderij in Noord-Groningen. Een sledehond die voortdurend aan de riem hangt, is een ramp voor een baas met nekklachten. Diezelfde hond echter voor een slee in Alaska maakt z’n Eskimobaas uitzinnig van vreugde. Kortom, elke hond moet worden beoordeeld én behandeld met begrip voor z’n (genetische) achtergrond en karakter.
En zo hebben wij als Team CaniLibre ons steeds verder verdiept in de groep Jachthonden. Zowel de staande jachthonden als retrievers zijn bij ons welkom. We leiden op voor de Standaard Jachthonden Proeven (SJP’s), maar ook combinaties die liever alleen jagen of die zonder wedstrijddoel serieus met hun hond bezig willen zijn in de jachtsport, kunnen bij ons terecht. In kleine groepjes werken we dan stap voor stap aan alle onderdelen die de hond moet beheersen waarbij ook aandacht is voor de individuele kwesties die zich voordoen.
Cornelie Verheugt-Meijer
Oprichter CaniLibre